... etiamnum; etiam tum od. etiam tunc. – jetzt erst, jetzt endlich , nunc demum; tum od. tunc primum. – eben jetzt, jetzt eben , d.i. a) jetzt vornehmlich: nunc cum maxime ... ... (nunmehr). – bis jetzt , s. bisher. – zumal jetzt , id praesertim temporis ...
endlich , I) Adj.: 1) ein Ende habend ... ... , tandem aliquando od. aliquando tandem: nun od. jetzt e., tum demum (dann erst, wenn von Vergangenem die Rede); nunc demum. nunc iam (jetzt erst, wenn von Gegenwärtigem ...
... – noch immer , etiam nunc (auch jetzt noch); etiam tum od. tunc (auch da od. auch ... ... gehört), adhuc semper (in Beziehungen wie: noch [d. i. bis jetzt] habe ich immer geschwiegen, adhuc semper tacui). – ... ... quasi etiam in gemitu praedulcis. – u. endlich, wie unser »noch«. zur Steigerung bei Komparativen, ...
... für etwas, studiosus alcis rei. – endlich nach Verben, z.B. es schickt, geziemt sich für jmd., ... ... quot annis, quot mensibus, quot diebus; omnibus annis etc. – für jetzt, in praesens (tempus); in praesenti; in praesentia: für (auf ...
... gegen Erwartung spät, eintritt). – denique (endlich einmal, unser »erst«, wenn es anzeigt, daß etw. gegen Erwartung ... ... amplius viginti annos natus est. – nun erst , entw. – jetzt erst , nunc primum; nunc demum; nunc denique ... ... no. II); vix demum (kaum endlich, z.B. quartā vix demum horā exponimur). ...